Żałoba we wrocławskim zoo. Odeszła Nala. Historia żyrafy, która skradła serca

Nala – "Dar" z Frankfurtu, była ulubienicą wrocławskiego zoo

Nala przyszła na świat niespełna 18 lat temu, 22 września 2007 roku we Frankfurcie, w Niemczech. Jej imię w języku suahili oznacza „dar”. Do Wrocławia trafiła dwa lata po swoich narodzinach. Nie przyjechała do Polski sama, gdyż towarzyszyła jej siostra Shani. Uwielbiała jeść płatki owsiane. Jak wspominają pracownicy wrocławskiego zoo, żyrafy stały się ważną częścią ich życia.

Nala odeszła z powodu komplikacji związanych z przedwczesnym porodem. - Była otoczona troską i opieką doświadczonych weterynarzy i opiekunów, którzy zrobili wszystko, co możliwe, by jej pomóc. Śpij dobrze Nala. Będziemy za Tobą bardzo tęsknić… - napisali we wpisie pracownicy wrocławskiego zoo.

ZOO Wrocław przedstawia Nalę jako łagodną i zrównoważoną, która miała jednocześnie silny charakter. - Choć zdarzało jej się ścierać z Rafim, zawsze potrafiła żyć w zgodzie z innymi – czytamy we wpisie pracowników zoo w mediach społecznościowych. Była też troskliwą matką. Urodziła Nzuri, która trafiła do ZooParc de Beauval we Francji. Z kolei Ninio trafił do zoo w Kownie, na Litwie. Kolejnym dzieckiem żyrafy Nali była Nadira. Mieszka we Wrocławiu, ma kilkanaście miesięcy.

Żyrafa siatkowana - co to za zwierzę?

Żyrafa siatkowana, zwana też żyrafą somalijską (Giraffa camelopardalis reticulata) to podgatunek żyrafy północnej. Występuje w Afryce Wschodniej, w południowej Etiopii, południowej Somalii, Ugandzie i Kenii.

Żyrafa siatkowana charakteryzuje się dużymi, brązowymi łatami na białym tle. Ich wzór tworzy charakterystyczną siatkę, od której wzięła się nazwa. Od tylnej części głowy do niemalże połowy grzbietu biegnie krótka grzywa. Nogi są długie, przednie dłuższe od tylnych. Są one zakończone ostrymi racicami. Charakterystyczną cechą żyrafy jest także długi, czarny język, używany do zrywania liści z drzew, także do pielęgnacji. Zwierzę osiąga wysokość do 6 m, w kłębie 2,5. Samce są wyższe od samic.

Dorosłe osobniki nie mają wrogów poza człowiekiem. Młode są narażone na ataki lwów, hien, lampartów i likaonów. Żyrafy potrafią kopać na tyle mocno, żeby roztrzaskać kości lwa lub hieny.